រឿងព្រាហ្មណ៍វាយបំបែកក្រឡ

នៅទេវីកោដ្ដនគរ, មានព្រាហ្មណ៍ម្នាក់ឈ្មោះទេវសមិៈ បានសតូវមួយក្រឡពេញក្នុងថ្ងៃសង្ក្រាន្ដ ហើយរីករាយស
ប្បាយចិត្ដដូចបានមហាសម្បត្ដិ។ ព្រាហ្មណ៍កាន់យកសតូវមួយក្រឡនោះហើយដើរទៅ ទទួលមានកំដៅព្រះអាទិត្យ
ក្ដៅខ្លាំងពេក គាត់ក៏ចូលទៅដេកសំរាកកាយក្នុងល្វែងមួយនៃរោងដាក់ឆ្នាំងដែលពេញដោយឆ្នាំង ដៃកាន់ដំបងមួយ
ផង ដើម្បីរក្សាសតូវនោះ គាត់គិតថាៈ «កាលណាអាត្មាអញលក់សតូវមួយក្រឡនេះទៅនឹងបានប្រាក់ ១០រៀល កា
លនោះអាត្មាអញនឹងយកប្រាក់ ១០រៀលនោះទៅទិញវត្ថុចានឆ្នាំងជាដើម យកទៅលក់តទៅទៀតកពូនប្រាក់អោយ
កាន់តែចំរើនថែមឡើងៗ ហើយទៅទិញវត្ថុដទៃទៀត មានម្លូនិងសំពត់ជាដើមយកទៅលក់ទៀត សន្សំប្រាក់ដរាប
ទាល់តែបានមួយសែនរៀល ហើយចាំទៅដណ្ដឹងប្រពន្ធអោយបាន៤នាក់តែម្ដង ប្រពន្ធណានៅក្មេងមានរូបឆោម
លោមពណ៌ល្អជាងគេអាត្មាអញ នឹងស្រលាញ់ផ្ដេកផ្ដិតកាយចំពោះនាងនោះច្រើនជាងគេ ដរាបណា បើប្រពន្ធទាំង
៤ នាក់នោះវាច្រណែនបែនទាគ្នា ដរាបនោះអាត្មាអញកើតទោសា ហើយយកដំបងវាយប្រពន្ធទាំងនោះ អាល័យតែ
ស្លុងគំនិតគិតអណ្ដែតអណ្ដូងបណ្ដោយទៅតាមចិត្ដវិតក្កនោះ ក៏លើកដំបងវាក្រឡសតូវនោះម៉កបែកខ្ចាយ មិនតែ
ប៉ុណ្ណោះជ្រុលដំបងទៅត្រូវឆ្នាំងនៃស្មូនឆ្នាំងបែកប្រាវអស់ក្រែលទៅទៀត។ កាលនោះអែងស្មូនឆ្នាំងលឺ សូឆ្នាំងបែ
កប្រេវប្រាវដូច្នោះ ក៏រត់ទៅមើលឃើញឆ្នាំងបែកខ្ចាត់ខ្ចាយ កើតមួរម៉ៅជេរប្រទេច វាយបណ្ដេញតាបសចេញពី
រោងឆ្នាំងនោះទៅ, ព្រោះហេតុនោះបានជាខ្ញុំ (ត្មាតទុរទសី) ពោលថាៈ «ជនណាមួយត្រេកអរ»ដូច្នេះជាដើម(លេខ
១៦)។ កាលនោះក្ងោកចិត្រព ណ៌និយាយប្រឹក្សាគ្នា ជាមួយនឹងត្មាតជាប្រធានរដ្ឋមន្រ្ដីក្នុងទីស្ងាត់ថាៈ ម្នាលសំលាញ់!
លោកគិតណែនាំខ្ញុំដូចម្ដេច ខ្ញុំនឹងធ្វើតាមពាក្យដូច្នោះ។ ត្មាតទុរទសីពោលថាៈ

១៧ - ជនអ្នកណែនាំព្រះនរបតីដែលដើរខុសផ្លូវ ដូចដំរីចុះប្រេងដ៏ទ្រនង់នឹងត្រូវទទួលពាក្យគេបន្ទោស។
ទេវៈ! សូមមេត្ដាប្រោសស្ដាប់ បន្ទាយដែលយើងទំលាយនេះទំលាយបានដោយអំណាចកំលាំងខ្ញុំបាទ រឺមួយទំលាយ
បានដោយអុបាយប្រតិស្ឋកើតឡើងដោយប្រាជ្ញាលោកម្ចាស់? ក្ងោកចិត្រពណ៌ឆ្លើយតបថា «ដោយអុបាយលោកប្រ
ធានរដ្ឋមន្រ្ដីទេតើ មិនមែនខ្ញុំទេ»។ ត្មាតទុរទសីពោលថាៈ «បើប្រតិបត្ដិទៅតាមពាក្យណែនាំខ្ញុំបាទគួរនឹងលើកព្យុ
ហរេហ៍ពល សកលយោធាយាត្រាត្រលប់ទៅប្រទេសយើងវិញ ព្រោះថារដូវនេះជិតរដូវភ្លៀងមកដល់ហើយ បើ
នឹងរៀបចំធ្វើសង្គ្រាមតទៅទៀត ទាំងពីរខាង មានកំលាំងរេហ៍ពលប៉ុនគ្នា អែការដកថយកំលាំងរេហ៍ពលដោះទៅ
កាន់ប្រទេសវិញក្នុងចំបាំងក៏លំបាក ហើយយើងនៅក្នុងប្រទេសសត្រូវផង, ដើម្បីជាប្រយោជន៍អោយកើតសេចក្ដី
សុខធំទូលាយ និងកេរ្ដិ៍ឈ្មោះនោះគួរតែយើងធ្វើសន្ដិភាពហើយសឹមដកទ័ពថយចេញទៅ, យើងកុំនឹកសប្បាយថា
បន្ទាយសត្រូវយើងក៏បានវាយបាក់បែកខ្ទេចខ្ទីអស់ហើយ កេរ្ដិ៍ឈ្មោះយើងក៏បានហើយ នុ៎ះ នេះជាទស្សនៈរបស់ខ្ញុំ
បាទ ព្រោះថា៖

១៨ - នរជនណា យកធម៌ដាក់ពីមុខ មិនរវល់គិតថាម្ចាស់ស្រលាញ់រឺមិនស្រលាញ់ហើយអាចហ៊ានពុះពារពោលពា
ក្យមិនជាទីគាប់ចិត្ដចំពោះម្ចាស់ផង នរជននោះទុកជាមិត្រ ព្រះរាជាពិត។

១៩ - នរណាហ្ន៎មិនឈ្មោះថាល្ងង់ បើយកខ្លួន មិត្ដសំលាញ់រេហ៍ពល រាជ្យរបស់ខ្លួន និងកេរ្ដិ៍ឈ្មោះខ្លួនទៅបោះចោ
លនៅក្នុងជញ្ជីងបះបើកគឺសេចក្ដីសង្ស័យមិនច្បាស់ក្នុងចិត្ដ ក្នុងសង្រ្គាម? ។ (ហិតោបទេស សេចក្ដីប្រែជាភាសា
បារាំងនៃលោកឡង់សឺរូ និងសេចក្ដីប្រែជាភាសាសៀមនៃលោកនាគប្រទីបមានគាថាលើសដូច្នេះ ព្រះព្រហស្ប
តិពោលដូច្នេះ បុគ្គលគប្បីប្រាថ្នាសន្ដិភាពចំពោះសត្រូវដែលមានកំលាំងស្មើគ្នា ការយកជ័យជំនះក្នុងសង្រ្គាមតែងមិ
នទៀងទាត់ទេ មិនគួរធ្វើខ្លួនអោយនៅក្នុងសន្ទិះសង្ស័យដូច្នេះឡើយ)។

២០ - ក្នុងយុទ្ធសង្រ្គាម, ជួនកាលក៏មានខូចខាតទាំងពីរខាងដូចសុន្ទៈនឹងអុបសុន្ទៈ មានកំលាំងស្មើគ្នាតយុទ្ធគ្នាទៅវិញ
ទៅមក ស្លាប់ទាំងពីរនាក់មិនមែនរឺអ្វី?។
ក្ងោកចិត្រពណ៌សួរថាៈ រឿងនោះតើដូចម្ដេច?។ ត្មាតជាប្រធានរដ្ឋមន្រ្ដីនិយាយរឿង នោះប្រាប់ថាៈ

ស្រីហិតោបទេស
1សន្ដិភាព
2រឿងក្អែក អណ្ដើក និង កណ្ដុរ
3រឿងសុន្ទៈ និងអុបសុន្ទៈ
4រឿងព្រាហ្មណ៍វាយបំបែកក្រឡ
5រឿងកុកនិងក្ដាម
6រឿងត្មាត ឆ្មា និង បក្សី
7រឿងប្រើស ចចក និងក្អែក
8រឿងដំរីនិងទន្សាយ
9រឿងលាពាក់ស្បែកខ្លា
10រឿងបក្សីនិងស្វា
11រឿងហង្សនិងក្ងោក
12រឿងព្រាន ប្រើស ពស់ និង ចចក
13រឿងជាងរថ ភរិយា និងសហាយ
14រឿងគោអុសក ចចកពីរ និសត្វសីហៈ
15រឿងពានរនិងសសរ
16រឿងលានិងឆ្កែ
17រឿងសីហៈនិងឆ្មា
18រឿងស្រ្តីពេស្យានិងគង
19រឿងបរញ្វជកកន្ទប៌កេតុ
20រឿងភរិយាគោបាល និងសាយហាយពីរនាក់
21រឿងចចកនីលពណ៌
22រឿងព្រាហ្មណ៍ និងអ្នកលេង
23រឿងជាងកោរកាត់ល្មោភ
24រឿងពស់ និងកង្កែប
25រឿងព្រាហ្មណ៍និងស្ការ