ដោយ មឿង ទុម
2010-03-28
តាម ការសិក្សារបស់ពួកអ្នកឯកទេសខាងជាតិពិន្ទុសាស្ត្រអំពីពួកជនជាតិ ភាគតិចក្នុងសាធារណរដ្ឋយៀកណាម ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៦ បានពិពណ៌នាអំពីខ្មែរក្រោមថា ខ្មែរក្រោមជាអ្នកបន្តពូជខ្មែរបូរាណនៃអាណាចក្រ ហ្វូណន។
លោកបណ្ឌិត ឃិន សុខ សាស្ត្រាចារ្យបង្រៀនភាសា និងប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរ ថៃ លាវ និងភូមា នៅវិទ្យាស្ថានភាសាជាតិ និងអារ្យធម៌បូព៌ាប្រទេស នៃវិទ្យាស្ថានជាតិ អ៊ីណាល់កូ នៅទីក្រុងប៉ារីស ប្រទេសបារាំង មានប្រសាសន៍ថា កាលពីចន្លោះសតវត្សទី១ ដល់ទី៦ ពួកអ្នកប្រាជ្ញចិនដែលស្រាវជ្រាវអំពីប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរ បានហៅស្រុកខ្មែរ រួមទាំងកម្ពុជាក្រោមផង ថា ហ្វូណន។
លោកបញ្ជាក់ថា ពួកអ្នកប្រាជ្ញបារាំងមួយចំនួនគិតថា បើយោងទៅតាមភាសាចិនហៅនេះ គឺស្រុកខ្មែរមានឈ្មោះថា នគរភ្នំ ព្រោះពាក្យចិន ហ្វូ មានន័យជាភាសាខ្មែរថា ភ្នំ ឬប្រទេស ចំណែកពាក្យ ណន គឺមានន័យថា ខាងត្បូង។
សហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោមក៏បានបញ្ជាក់បន្ថែមនៅក្នុងសៀវភៅ ដែលមានចំណងជើងថា "ផ្លូវទៅយកសិទ្ធិសម្រេចវាសនាខ្លួនដោយខ្លួនឯង" បោះពុម្ពផ្សាយក្នុងឆ្នាំ២០០៩ ដោយបានរំឭកឲ្យដឹងដែរថា កាលពីចន្លោះគ្រឹះសករាជ ១ ដល់ទី ៥៥០ កម្ពុជាក្រោមដែលជាផ្នែកមួយរបស់ព្រះរាជាណាចក្រខ្មែរនោះក៏ត្រូវ បានគេហៅថា ហ្វូណន ឬនគរភ្នំ ដែលមានបុព្វបុរសខ្មែររស់នៅតាំងពីរាប់ពាន់ឆ្នាំ មុនមានការកត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្រម្ល៉េះ។
លោកអនុបណ្ឌិត យាង វីរបុត្រ បច្ចុប្បន្នជាសាស្ត្រាចារ្យបង្រៀនផ្នែកសិលាចារឹក និងភាសាវិទ្យា នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ មានប្រសាសន៍ឲ្យវិទ្យុអាស៊ីសេរីដឹងបន្ថែមថា ៖ «ខ្មែរក្រោមក៏ ជាជនជាតិខ្មែរដែរ ព្រោះជាប់ពូជពង្សតាំងពីសម័យនគរភ្នំ ហើយបានបន្តប្រើប្រាស់ភាសាខ្មែរដែលជាភាសាទំនើបសម័យបច្ចុប្បន្ន នេះ ដែលបន្តមកពីសម័យបូរាណនោះ គឺនៅតែបន្តនិយាយភាសាខ្មែរហ្នឹងតទៅទៀត»។
សៀវភៅ ផ្លូវទៅយកសិទ្ធិសម្រេចវាសនាខ្លួនដោយខ្លួនឯង អះអាងបន្តថា កាលពីចន្លោះគ្រិស្តសករាជទី៥៥០ ដល់ ៦៨១ ហ្វូណន ឬនគរភ្នំ ត្រូវបានគេហៅថា ចេនឡា។ ត្រង់វគ្គនេះ លោកសាស្ត្រាចារ្យ ឃិន សុខ មានប្រសាសន៍ថា ចាប់ពីចន្លោះសតវត្សទី៧ ដល់ទី១៤ ចិនបានហៅស្រុកខ្មែរ ដែលមានរួមទាំងដែនដីកម្ពុជាក្រោមផងថា ចេនឡា តែគេពុំដឹងថា ការប្ដូរនេះមកពីហេតុអ្វីនោះទេ។ ប៉ុន្តែចេនឡាស្រុកខ្មែរកាលណោះ គេសម្គាល់ឃើញថា ផ្នែកខាងត្បូងលិចទឹក និងផ្នែកខាងជើងមិនលិចទឹក ដូច្នេះគេហៅផ្នែកលិចទឹកថា ចេនឡាទឹកលិច ដែលមានដែនដីកម្ពុជាក្រោម និងចេនឡា ដីគោក ដែលមានកម្ពុជាកណ្ដាល។
សហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោមបញ្ជាក់ថា គឺនៅចន្លោះគ្រិស្តសករាជ ៦៨១ ដល់ ៨០២ ផ្នែកខាងត្បូងលិចទឹក គឺកម្ពុជាក្រោម ត្រូវបានគេហៅថា ចេនឡាទឹក។ ប៉ុន្តែក្នុងអំឡុងពេលដែលកម្ពុជាក្រោម ឋិតក្រោមរបបអាណានិគមបារាំង ចន្លោះពីគ្រិស្តសករាជ ៨០២ ដល់ ១៨៦២ ចេនឡាទឹកត្រូវបានបារាំងប្ដូរហៅថា កូសាំងស៊ីន រីឯប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមវិញ បារាំងហៅថា Cambodgien។ លុះដល់ចន្លោះឆ្នាំ១៨៦២ ដល់ ១៩៤៩ ក្រោមរដ្ឋាភិបាលអាណានិគមវៀតណាម កម្ពុជាក្រោម ឬកូសាំងស៊ីន ត្រូវបានវៀតណាមប្ដូរមកជារដ្ឋយៀកណាម ដែលជាឈ្មោះប្រទេសវៀតណាមទាំងមូល។
សៀវភៅដដែលអះអាងបន្តថា ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នប្រទេសយៀកណាមដែលក្នុងនោះមានរួមទាំងកម្ពុជា ក្រោមផង ត្រូវបានប្ដូរមកជាសាធារណរដ្ឋសង្គមនិយមយៀកណាម។
សហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោមបញ្ជាក់ថា ឈ្មោះរបស់ដែនដីកម្ពុជាក្រោមក៏ត្រូវបានវៀតណាម ហៅថា ណាមគី និងហៅខ្មែរក្រោមថា មៀង ឬហៅថា យៀកណាមកំណើតខ្មែរ ឬហៅថា ខ្មែរណាមបូ ឬវៀតណាម គ្រាន់តែហៅខ្មែរក្រោមថា ជនជាតិ។ បើទោះបីដែនដីកម្ពុជាក្រោម និងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរកម្ពុជាក្រោមត្រូវបានពួកអាណានិគមប្ដូរឈ្មោះ ជាបន្តបន្ទាប់ដូច្នោះក្តី ក៏ពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមនៅតែរក្សាបាននូវភាសាកំណើតនៃបុព្វបុរសខ្មែរ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ យាង វីរបុត្រ មានប្រសាសន៍ថា ៖ «ខ្មែរក្រោមបាន បន្តប្រើប្រាស់ភាសាខ្មែរហ្នឹង តែលក្ខណៈនៃការបញ្ចេញសូររបស់គេ គ្រាន់តែមានសំនៀងខុសប្លែកពីយើងបន្តិច។ ប៉ុន្តែភាសាដែលគេនិយាយ គឺនៅតែជាភាសាខ្មែរដដែល។ បើពិនិត្យលើទម្រង់វេយ្យាករណ៍ ពាក្យសព្ទ មានការខុសប្លែកគ្នាបន្តិចបន្តួចនោះមែនទែន សឹងតែរកលក្ខណៈខុសប្លែកគ្នាដាច់ឆ្ងាយនោះអត់បាន។ ដូច្នេះបានន័យថា ខ្មែរកម្ពុជាក្រោមក៏ជាពូជពង្សខ្មែរ ដែលជាប់ឈាមជ័រខ្មែរតាំងពីអតីតកាលមក»។
អ្នកនិពន្ធម្នាក់គឺលោក គឹម សាអ៊ូល សរសេរសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរមួយក្បាល ដែលមានចំណងជើងថា ដែនដីកម្ពុជាក្រោម បោះពុម្ពផ្សាយតាំងពីឆ្នាំ១៩៧១ បានបញ្ជាក់ឲ្យដឹងបន្ថែមថា ក្នុងចំពោះខ្មែរក្រោមក្នុងភាសានិយាយ បើមានលក្ខណៈខុសគ្នាពីសំនៀងភាសាខ្មែរកណ្ដាល គឺខុសតែពីការប្រើពាក្យសម្ដី និយាយតាមគ្រាមភាសាតែប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ខ្មែរក្រោមកាន់ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណី ដូចនៅខ្មែរកណ្ដាលដែរ។
ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមម្នាក់សូមជម្រាបឈ្មោះជាអក្សរកាត់ ដ រ ធ បច្ចុប្បន្នរស់នៅក្នុងខេត្តក្រមួនស ដែលវៀតណាមហៅថា ខេត្តរ៉ាច់យ៉ា មានប្រសាសន៍ឲ្យវិទ្យុអាស៊ីសេរីដឹងបន្ថែមអំពីការដែលប្រជាពលរដ្ឋ ខ្មែរកម្ពុជាក្រោម នៅឯដែនដីកម្ពុជាក្រោមមានខ្លះនៅបន្តកាន់ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណី ខ្មែរបានយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន។
លោក ដ រ ធ បានឲ្យដឹងថា ៖ «បានខាងទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីរបស់ ខ្មែរយើង ដូចជារក្សាអត្តសញ្ញាណខ្មែរ រក្សាទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណី ដូចជារៀបចំមង្គលការជាលក្ខណៈខ្មែរ និងដូចជារក្សាអ្នកចូលបួសនោះបានរៀនភាសាអក្សរសាស្ត្រជាតិនោះ បានច្បាស់លាស់»។
កាលពីសម័យអាណានិគមបារាំងក្នុងឆ្នាំ១៩២៤ រដ្ឋាភិបាលបារាំងនៅស្រុកកូសាំងស៊ីនបានធ្វើជំរឿនប្រជាពលរដ្ឋ បានឲ្យដឹងថា នៅកម្ពុជាក្រោមឬកូសាំងស៊ីន មានប្រជារាស្ត្រខ្មែរក្រោមចំនួន ៨សែននាក់។ លុះដល់ឆ្នាំ១៩៦៨ ក្រុមរណសិរ្សតស៊ូកម្ពុជាក្រោមបានអះអាងថា ប្រជារាស្ត្រខ្មែរក្រោមមានទាំងអស់ ៤.០៤៧.៥០០នាក់ រស់នៅតាម ២១ខេត្តក្រុង នៅទូទាំងដែនដីកម្ពុជាក្រោម។
ចំណែកលោក ឆាលស៍ អេហ្គ័រ (Charles Agar) ជាជនបរទេសម្នាក់ បានសរសេរសៀវភៅមគ្គុទ្ទេសក៍សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ មានចំណងជើងជាភាសាអង់គ្លេសថា Vietnam Including Angkor Wat បោះពុម្ពផ្សាយតាំងពីឆ្នាំ២០០៦មក បានឲ្យដឹងថា កម្ពុជាក្រោម ឬ Mekong Delta មានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅទាំងអស់ ១៧លាននាក់ ក្នុងនោះរួមមានទាំងខ្មែរកម្ពុជាក្រោមដែលជាម្ចាស់ស្រុកផង ភាគច្រើនប្រកបរបរកសិកម្ម និងនេសាទ។ សហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោមអះអាងថា បច្ចុប្បន្នមានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមទាំងអស់ជាង ៨លាននាក់ រស់នៅទូទាំងដែនដីកម្ពុជាក្រោមដែលមានទំហំ ៦៨.៩៦៤គីឡូម៉ែត្រក្រឡា៕
Monday, July 5, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment