សំដីមាស ៤

មនុស្សដែលគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន អាចនឹងដុតផ្ទះយើង ដើម្បីស្ងោរពង មាន់មួយ ។

មនុស្សមានទ្រព្យច្រើនជាងគេក្នុងលោក គឺមនុស្សចេះសន្សំសំចៃ មនុស្ស ក្រខ្សត់ ជាងគេគឺមនុស្សកំណាញ់ស្វិត ។

យើងមិនត្រូវនិយាយពីខ្លួនយើងទេ ទោះនិយាយពីអំពើល្អក្តី ពីអំពើអាក្រក់​ក្តី ។

មានរបៀបរបបពុំមែនជាគុណធ៌មដ៏ធំដុំទេក៏ប៉ុន្តែបើគ្មានរបៀបរបបទេគឺជា កំហុសមួយ ដ៏ធំទៅវិញ ។

ការអានសៀវភៅ ជាផ្នែកមួយនៃកិច្ចការរបស់មនុស្សសុចរិត ។

គ្មានសេចក្តីឈឺចាប់ណា ធំជាងក្នុងពេលដែលកំពុងគិតពីរឿងសប្បាយ ស្រាប់ តែមានរឿងអកុសលមកដល់នោះទេ ។

កាលណាមានគេឈ្លានពានប៉ះពាល់មកលើខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងខំប្រឹងលើកកម្ពស់ ព្រលឹង ខ្ញុំឲ្យខ្ពស់ទាល់តែអំពើរំលោភនោះ មិនអាចប៉ះពាល់ព្រ លឹងខ្ញុំបាន ។

គេចាប់ផ្តើមចាស់ ក្នុងពេលគេកំព្រាម្តាយ ។

នៅជិតស្តេចមានសត្វពីរយ៉ាង មនុស្សកាចសាហាវ​ និងមនុស្សឡេមឡឺម ។

មនុស្សឡេម​ឡឺម គឺមនុស្សលើកជើងបញ្ជោរស្តេច រីមនុស្សកាចសាហាវវិញ គឺជាជនដែលចាក់រុកស្តេចឲ្យធ្វើបាបគេ ។

មនុស្សខ្ជិលច្រអូស វាដឹងតែមួយមុខប៉ុណ្ណោះថា ក្នុងការងារវាមានពេលឈប់ សម្រាកជានិច្ច ។

ការល្ងង់មានបីយ៉ាង ល្ងង់មិនដឹងអ្វីទាំងអស់នេះ១,​ ល្ងង់ដឹងខុសពីការដែល ខ្លួន ដឹងនេះ១, និងល្ងង់ដឹងផ្សេងពីការដែលខ្លួនត្រូវដឹងនេះ១ ។

អ្នកស្រឡាញ់សេរីភាពពិតប្រាកដ អ្នកនោះក៏ស្រឡាញ់សេរីភាពនៃអ្នកជិត ខាងផងដែរ ។

ការចង់បានការពិត វាងាយស្រួលជាងការរលាស់ខ្លួនចេញពីការភ័ន្តច្រឡំ ។

កាលណាគេនិយាយអាក្រក់ពីអ្នក ហើយបើត្រូវចំលើការពិតអ្នកត្រូវកែកំហុស នោះ​ចេញ។ ក៏ប៉ុន្តែបើខុសវិញអ្នកត្រូវសើច។

អ្នកមិនត្រូធ្វើអ្វីសោះឡើយក្នុងពេលមានកំហឹង ។ តើអ្នកត្រូវបើកក្តោងឬ នៅ ពេលកំ​ពុងមានខ្យល់ព្យុះ? ។

ខ្ញុំស្រឡាញ់គ្រួសារខ្ញុំជាងរូបខ្ញុំ ខ្ញុំស្រឡាញ់មាតុភូមិខ្ញុំជាងគ្រួសារខ្ញុំ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំ ស្រឡាញ់​មនុស្សលោកជាងមាតុភូមិខ្ញុំទៅទៀត ។

ចូរអ្នកនាំមនុស្ស ​ ៤នាក់​ ដែលជឿតាមពាក្យចចាមអារាម ផ្តេសផ្តាស បំផុតមក ឲ្យខ្ញុំ បា្រកដ​ជាខ្ញុំអាចបោកបា្រស់មនុស្សពីរលាននាក់ទៀតដែលជឿ របៀប នេះ ដោយយកមនុស្ស ៤នាក់​ខាងលើមកធ្វើជាមធ្យោបាយ ។

កាលណាចិត្តមនុស្សសុខសាន្តហើយ តើនៅលើលោកនេះមានវត្ថុអ្វីមាន ន័យជាងនេះ ទៅទៀត?

សេចក្តីសប្បាយនៃចិត្តពិតប្រាកដ គឺជាថ្នាំក្រអូបធ្វើឲ្យឈាមរត់ស្រួល ហើយ និងធ្វើឲ្យ ខ្លួនមនុស្សយើងត្រឡប់ទៅជាក្មេងខ្ចី។

ការចូលចិត្តរកកំហុសអ្នកដទៃគឺជាសញ្ញាថាគេពុំសូវគិតរកកំហុសខ្លួនគេឡើយ។

កង់រទេះដែលមិនដាក់ខ្លាញ់វាឮង៉ែតង៉តខ្លាំងណាស់ ហើយចំពោះមនុស្ស​ដែល មិនកំណត់គឺមានការត្អួនត្អែខ្លាំងណាស់ដែរ។

នៅក្នុងសកលលោកយើងនេះ មានសត្រូវច្រើនយ៉ាងហើយ យើងកុំគប្បី បង្កើតវាថែមទៀតឡើយ ។

តាមក្បួនលេខគណិតមួយបូកមួយត្រូវជាពីរ ក៏ប៉ុន្តែបើចំពោះមិត្តភាពវិញ មួយបូកមួយត្រូវជាមួយ ។

ការកសាងខ្លួនឲ្យរិតតែបានល្អ ជាមធ្យោបាយតែមួយដើម្បីខ្លួនមានឥទ្ធិពល ល្អទៅលើអ្នកដទៃ។

មនុស្សម្នាក់ទទួលការអប់រំពីរយ៉ាង ម្យ៉ាងបានមកពីអ្នកដទៃ ម្យ៉ាងទៀតបាន​ មកពីខ្លួនឯង ដែលមានសារសំខាន់ច្រើនជាងគេ ។

សុភមង្គលមានពីរយ៉ាង សុភមង្គលបុណ្យសក្តិ និងសុភមង្គលមនោសញ្ចេត នា។​ មួយឋិតនៅក្នុងសង្គមមនុស្ស និងមួយទៀតឋិតនៅក្នុងការស្និទ្ធស្នាល។

ជីវភាពទំនេរ គឺជាសេចក្តីស្លាប់មុនអាយុ ។

មានតែទឹកចិត្តប្តេជ្ញាសម្រាប់បំពេញករណីកិច្ច មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ គេ​ត្រូវតែ យល់ឲ្យច្បាស់នូវករណីយកិច្ចនោះថែមទៀត។

សម្រាប់មនុស្សកាចសាហាវ គ្មានសន្តិភាពជាមួយទេ។

ការសប្បាយរីករាយ និងការឈឺចាប់របស់មិត្តយើងត្រូវតែក្លាយជាការ​សប្បាយរីករាយ និងការឈឺចាប់របស់យើងដែរ។

កម្មវត្ថុនៃការអប់រំពុំមែនដើម្បីបង្កើតគ្រឿងម៉ាសីនទេ​ គឺដើម្បីបង្កើតជា មនុស្ស។

ការពិតនឹងនាំមកឲ្យអ្នក នូវសេរីភាពពិតបា្រកដ ។